صاعقه ی ما ستم اغنیاست
بـــرزگـــــری پنــــد بـه فـــرزند داد کای پسراین پیشه پس از من تراست
مدّت مــــا جملـه بـه محنت گذشت نوبت خـون خوردن و رنج شماست
کشت آنجا کن کـه نسیم ونمی است خرّمی مزرعــــه ز آب و هـــــــواست
دولــــت نــوروزی نپـــــــاید بســــــی حملــه و تــاراج خـــزان در قفـآست
هــر چه کنی کشـت همــــان کنــــی کار بد و نیک چـو کــوه وصــداسـت
سبزه بـه هر جا کـه روید خوش است رونق باغ از گل و بـرگ و گیـاســت
تجربــه می بایـدت اول نــه کــــــار صاعقه ی درمــوسـم خــرمن بـلاست
گفت چنیـــن کـه ای پدر نیـــــک رأی صاعقه ی مـــا ســـــــتم اغنیا ســت
پیشه ی آنـان همــه آرام و خــواب قسمــت مـا درد و غــــم و ابتـــلاست
دولــت و آســایـش و اقبــــال و جــــاه گــر حـق آن هاست حـق مـا کجاست
قوّت ،بخـــوناب جگـــر می خوریم روزی ِ مــــا د ر دهــن اژدهــــــاســت
حـاصـــــل مـا را دگــــران مـــی برنـــد قــامت دهقـــان بـجــــوانی دو تاست
سفره ی مـاازخورش ونان تهیست درده مـا بـــــس شــــــکم ناشتــاســت
گر نبــود روغـن و گـاهـی چــــــــراغ خــانـه مـاکی همــــه شب روشناست
زیـن همــه گنــج و زملــک جهــان آنچه که مــاراسـت همیــن بـوریاسـت
خــرقه ی درویــــــش زدر مـاندگـــــی گـاه لحـاف اســـــــت وزمـان عباست
در عـوض رنـج و ســـــزای عمــل آنچــــه رعیــــت شنـود نـاســــزاسـت
چنــد شــود بارکــــــــــــــش ایـن وآن زارع بــدبخت مگــــــــــر چـارپــاست
کارضعیفان زچـه روبی رونق است خــون فقیــران زچــه روبی بهــاست
عـدل چــه افتاد کــه منسوخ شــــــــد رحمــت و انصــاف چـرا کیمیاســــــت
آن کــه چــو مــا ســـــوخته ازآفتاب چشـــم ودلش راچه فروغ و ضیاست
پیـــــــر جهاندیـــد بخنـــــدید کـــایـن قصّــه ی زوراســـت نـه کار قضاست
مـردمی و عـدل و مســــاوات نیست زان ستــــــــم وجـور وتعدی رواست
گشتــــه حـق کـارگـــــران پــایمــــال بـــرصفــت غلّــــه کـه در آسیــــاست
رشـوه نه ما را کــه بـه قـاضی دهیم خـدمـت ایــن قـوم بـه روی وریاست
نبـض تهی دســت نگیـــرد طبیـــــب درد فقیـــر ای پســـرک بی دواســــت
مــا فقـرا از همـــــــــــه بیگــانه ایـم مــــردغنـــــی بـاهمــه کس آشناست
آن کـه سحــــــر حـامی اسـت و دیـن اشــک یتیمـانـــــش گه شــب غذاست
هــر کـــه پشیـــزی بگدایـــی دهــــد در طلـــب و نیّــــت عمـــری دعاست
تیـــره دلان را چــه غـــم تیر گیســت بـی خبران را چــه خبـــر از خداست